Bağlanacaksın Öyle Körü Körüne

Sosyal paylaşım sitelerinde birçok konu ile ilgili video paylaşımları dikkatinizi çekiyordur. Özellikle sevgi, aşk, bağlılık, ayrılık vb. konularda sadece “paylaş” linki tıklanarak o andaki beğeniler diğer arkadaşlarla paylaşılmakta, duygu, düşünce ve ruh hali duyurulmak istenmektedir. Büyülü sözler, davudi sesler ve arka fonda çalan acılı fon müzikleri ile birleşerek refleks halinde “paylaş” linki tıklatılmakta ve bu şekilde videolar milyonlara ulaşmaktadır. Fakat bu formatta sunulan videolardaki sözlerin detayları dinleyici tarafından pek de düşünülmemektedir.

Neden mi yazıyorum bunları?

Son zamanlarda çokça paylaşılan Can YÜCEL’e ait “bağlanmayacaksın” isimli şiirin yukarıda bahsettiğim formatta yapılmış olan bir videosunu sıkça görmeye başladım. Sözler Can YÜCEL’in, Seslendirme Asım Yıldırımın ve Fon müzik Sezen Aksunun Belalım isimli parçasından.

Ne diyor Can YÜCEL;

Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
“O olmazsa yaşayamam.” demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.

Tam aksine hiçbir hesap kitap yapmadan, mantık girdabında kaybolmadan, sonunu düşünmeden ve güvenerek bağlanacaksın birine körü körüne. O olmazsa yaşayamam diyeceksin, diyeceksin işte. Çünkü fiziksel olarak yaşarsın ama ruhsuz bir hayat süresin ömrünce. Bağlanamayacak kadar bencil, sorumluluk alamayacak kadar korkak olursun. Aşkın olduğu yerde Beyin de, Paşanın da, Ağanın da gücünün yetersiz kalacağını öğreneceksin tarihten. Bağlananların kimlere kafa tuttuğunu görecek, imrenerek bakacaksın onların kahramanlıklarına. Onların Destanlarını, beylik sözlerini, ağıtlarını okuyacak, aşkın, sevginin ve bağlılığın gücü karşısında kemer beste-i ubudiyet içinde bel kırıp boyun bükeceksin. İçin dolacak sevgiden, beylik laflar edeceksin atideki gençlere bırakmak için.

Devam ediyor Can Yücel;

Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.

Ve zaten genellikle o daha az sever seni,
Senin onu sevdiğinden.
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.

Çok seveceksin, hem de karşılık beklemeden delice seveceksin. Kırılmak, parçalanmak umurunda olmayacak, kırılırsam da onun uğrunda kırılır paramparça olurum diyeceksin. Beklemeyeceksin öyle benim onu sevdiğim kadar beni sevsin diye. Onunla bununla uğraşmayacak, seviyor olabilmenin tadını çıkaracaksın. O kadar cani, o kadar katı, o kadar acımasız kalplere karşı, seven bir kalbi taşımanın ayrıcalığını tadacaksın. Ait olacaksın birine. Gemideyken boğulabilme ihtimalini düşünerek ömrünü çürütmektense gemiye güveneceksin, seni güvenli limanlara çıkarabilecek tek aracın o olacağını bilecek, güveneceksin.

Sonra ben nasıl sevdim diyeceksin kendine, şöyle geçmişe doğru tatlı bir yolculuk yapacak, düşünce kıvrımlarındaki anıları canlandıracaksın. İlk olarak onu gördüğün fotoğraf karesi aklına gelecek. Baktığında hissettiğin o duyguyu tekrar yaşamak istesen de yaşayamayacaksın, derin bir ah çekeceksin.

 Sonra onu görmek için bir fırsat doğacak, gideceksin uzaklara sırf onun için. Garip bir heyecan olacak içinde, heyecanla arkadaş olacaksın yol boyunca. Mesafe kısaldıkça korkuyla da tanışacaksın, arkadaş sayın ikiye çıkacak.  

O an geldiğinde saatine bakacaksın ama o bile durmuş olacak. Zaman akmaz, dilin konuşmaz olacak. Sadece kalbinin kulaklara gelen sesi duyulacak.

Bağlandığını anlayacaksın, bağlansam mı bağlanmasam mı diye düşünme gibi saçma fikirlerle uğraşmayacaksın. Ne olduğunu anlamadan iklimin değişecek, kış ayların yaz olacak, bahçendeki güllerin açacak, kalbinde birine yer açacaksın.

 Ha Ceryan(ın)da kalmış gibi çarpılacaksın, ha kafandan aşağıya soğuk sular dökülmüş gibi olacaksın onun karşısında. Gözlerine baktığında gök kuşağının tüm renklerini görecek, yaklaşmak istedikçe kaybolacaksın ufuklar kadar derin gözlerinde.

Söz vereceksin dikenli yollar da bile yalnız bırakmayacağına. Bağlılığın gereğini yerine getireceksin.